Trzydziesty pierwszy miesiąc Adasia!

When I say pupu, Mamy say no pupu...

... czyli Ada-komunikacja

Początek jest słodki. Cukierkowa radość. Adaś. Rośnie, ten nasz skrzat, z gigantyczną prędkością. Mówi autentyczną łamaną angielskopolszczyzną, cieplucho zachwaszczając ojczystą mowę. Wychodzi mu z tego coś pomiędzym, czyli Ada–jezyk. Tak, nasz synuś nazywa siebie “Ada”. Na mnie mówi “mami”, a na Arka to już całkiem obcokrajowo “dadi” albo “tati”. Adaśko ma swój specyficzny słownik. Na wspak, pół na pół. Niektóre słowa zmonopolizował po polsku, a inne, z namaszczoną wytrwałością, wymawia uparcie po angielsku.

I tak, skoro świt, gdy jeszcze marze o błogim dosypianiu, Adaśko słodko szepcze mi w uszko: “Mami Adi ami, a ta Ada pej czu czu... “co w dosłownym tłumaczeniu oznacza oczywiście – “Mamo, Adaś chce jeść, a potem bawić się lokomotywą”. I tak zaczynam dzień wesoło nanizana na Adaśkowy perlisty języczek: “baćić dole”. – “zobaczyć na dole”., “iść si parka” – “pojść zobaczyć koparkę”, “isa Mami kofi in there”. – “jest mamy kawa, tam w środku”, ise Adasia boje tam”. – “ja (Adaś) się tam boję”, “isa mami gam”. – “to jest mamy witaminka”, “isa water in there”. (“water”. oraz “in there”. wymawiane są a brytyjskim akcentem) – “tam jest woda w środku”, “go paćić more pan ”. – “iść patrzeć więcej na pana”., a “daj blu moka“ to oczywiście “daj niebieskiego smoka”.. Są rownież przerywniki na “kiss miau”. – “pocalowac kotka”., “go paćić Kita domu”. czyli “iść patrzeć na Kitę (naszego kota, Ambra) w domu”., albo “gabidź brum brum”. czyli “garbage truck”, co z polska to najzwyklejsza “śmieciarka”.

Jednak z całej tej nowo osiagnietej komunikacji, Adaśkowi najfantastyczniej wychodzi mimiko–gestykulacja. Nasz syńcio najbardziej lubi wyraziście wyrzucać nas ze swojego pokoju. Marszczy wówczas czoło, napina brwi i patrzy spod oka. A gdy osiągnie już wystarczająco groźny wyraz twarzy, z nagromadzoną czarno-chmurzaną stanowczością, wyrzuca rekę do przodu, podkreślając palcem wskazującym kierunek zwrotu: “GO! GO!”.